exporteren

Dit moeten Europese bedrijven weten over BIS-registratie in India

 

Voor u van start gaat met de import of de productie van uw product in India, is het verstandig om te checken of u een verplichte BIS-registratie nodig heeft. Dat is een keurmerk van de Indiase overheid om de kwaliteit van specifieke producten te kunnen waarborgen. Er zijn registratie opties voor zo’n 900 producten, maar voor ruim 300 producten is de BIS-registratie ook daadwerkelijk verplicht. Bijvoorbeeld etenswaren, huishoudelijke elektrische producten, chemische stoffen, cement en staal. In dit artikel leggen we u uit wat een BIS-registratie precies is en hoe u die kunt verkrijgen.

Bis registratie voor buitenlandse bedrijven

Waar staat BIS voor?

De 'BIS' in BIS-certificatie staat voor het Bureau of Indian Standards, dat is de nationale certificeringsinstantie van India. Het bureau is in 1986 opgericht met als doel: 

  • consumenten veilige goederen te kunnen bieden van betrouwbare kwaliteit

  • het minimaliseren van de gezondheidsrisico's voor de consument

  • veiligheid van mens, plant en dier

  • veiligheid van het milieu

  • voorkoming van misleidende handelspraktijken

  • bevordering van een kwaliteitscultuur door de toepassing van goede productiepraktijken

  • het opleiden van de industrie in verschillende aspecten van standaardisatie en testen

  • bevordering van de export en aanmoediging van importsubstitutie

  • controle op de verspreiding van plantensoorten

  • het minimaliseren van verspilling

Het Product Certificatie Systeem van het BIS is een van de grootste ter wereld, met meer dan 26500 licentiehouders voor meer dan 900 producten. De certificering van het BIS stelt de licentiehouders in staat om het populaire ISI-keurmerk op hun product te gebruiken, wat in India synoniem staat voor een kwaliteitsproduct. Binnen het BIS Product Certificatie Systeem zijn er vier verschillende manieren of ‘schemes’ waarop producenten hun registratie kunnen aanvragen afhankelijk van hun product.

De vier verschillende ‘BIS Certification Schemes’

1. De normale procedure voor binnenlandse fabrikanten 

De aanvrager moet de BIS-certificeringsaanvraag met de vereiste documenten en de vereiste vergoeding indienen. Na indiening van de aanvraag wordt een voorlopige fabrieksbeoordeling uitgevoerd door een BIS-medewerker. Vervolgens worden er in de fabriek monsters getest en worden er ook monsters meegenomen voor onafhankelijke testen in extern laboratorium. De BIS-certificering wordt verstrekt als de monsters aan de standaarden voldoen. Bij deze methode wordt verwacht dat de BIS-certificering binnen 4 maanden na indiening van de aanvraag wordt toegekend.

2. Vereenvoudigde procedure voor binnenlandse fabrikanten 

Bij de vereenvoudigde procedure dient de aanvrager naast de benodigde documentatie voor de BIS-registratie, ook een testrapport van een monster door een door het BIS erkend laboratorium bij te voegen. Als het testrapport voldoet, wordt een controle van het fabrieksterrein uitgevoerd door een BIS-medewerker. De BIS-certificering wordt toegekend als de verificatie van de BIS-functionaris voldoende is. Bij deze methode wordt verwacht dat de licentie binnen 30 dagen na indiening van de BIS-certificeringsaanvraag met de vereiste documenten en het testrapport wordt verleend.

3. ECO Mark Scheme 

BIS-licentie voor milieuvriendelijke producten wordt verleend onder een regeling die losstaat van het normale BIS-certificeringsproces. Milieuvriendelijke producten moeten voldoen aan aanvullende eisen om in aanmerking te komen voor het ECO-merk. De procedure voor het verlenen van de vergunning is echter vergelijkbaar met die van de regeling voor binnenlandse producenten.

4. Foreign Manufacturers' Certification Scheme (FMCS)

Buitenlandse producenten dienen hun BIS-registratie, indien verplicht, via de FMCS aan te vragen. Het is daarnaast ook mogelijk de registratie te verkrijgen als buitenlandse fabrikant als deze niet verplicht is voor uw product. 

Een BIS-registratie aanvragen via de Foreign Manufacturers' Certification Scheme (FMCS)

Voor ruim 300 producten, uiteenlopend van airconditioners tot aluminiumfolie, dienen buitenlandse producenten verplicht een BIS-certificatie aan te vragen. Daarnaast is er een verplichte registratie nodig voor 49 elektronische & IT-producten die niet op de standaardlijst staan, omdat de aanvraag voor die certificering niet via de FMCS verloopt. Meer over deze specifieke aanvraag vindt u hier.  

Om de BIS-registratie te verkrijgen, dient u zich ten eerste aan te melden bij het BIS en de aanvraagkosten voor de registratie te betalen. Wees u ervan bewust dat er voor elk product een aparte applicatie nodig is. De aanmelding bij het BIS kan door twee entiteiten worden gedaan:

  • Uw Indiase liaison of filiaal (zolang het alle rechten van de Reserve Bank of India heeft om een aanvraag in te dienen) 

  • Een wettelijk benoemde agent in India

Het is ten zeerste aan te raden te kiezen voor de tweede optie. Het proces begint namelijk met een hele hoop papierwerk waarin u moet aantonen hoe de kwaliteit van het product wordt gewaarborgd. Er moet op papier worden uitgelegd hoe de productieprocessen precies verlopen, vanaf de aankoop van de grondstoffen tot de manieren waarop het eindproduct getest wordt. Alleen een lokale expert met specifieke ervaring in het aanvragen van BIS-certificering voor internationale bedrijven, begrijpt hoe alles gedocumenteerd en ingediend moet worden. Als u deze opdracht bij uw lokale entiteit neerlegt en zij zonder ervaring hiermee aan de slag gaan, loopt u geheid een vertraging van meerdere maanden op.

Als uw vertegenwoordiger alles heeft ingediend, wordt uw aanvraag door het BIS onderzocht. Wordt deze compleet bevonden, dan wordt uw aanvraag officieel geregistreerd. Vervolgens wordt er met uw Indiase vertegenwoordiger een bezoek aan uw productiefaciliteit gepland. De kosten voor dit bezoek zijn voor uw rekening en omvatten de werkdagen, de reis- en verblijfskosten en de dagvergoeding van de BIS-medewerker. Tijdens het bezoek controleert de inspecteur de volgende zaken:

  • Of uw productieproces en uw testfaciliteiten voldoen aan de Indiase standaarden

  • De bekwaamheid van uw vaste testpersoneel

  • Of monsters van uw product voldoen aan de eisen van de Indiase norm.

De BIS-inspecteur doet niet alleen testen ter plaatsen, maar neemt ook monsters die u moet laten testen door een extern, door het BIS erkend laboratorium in India. Ook de kosten voor deze testen zijn voor u.

Als het BIS de resultaten van de inspectie voldoende acht en ook de onafhankelijk geteste monsters voldoen aan de Indiase standaard, dan ontvangt u uw BIS-registratie. Uw vertegenwoordiger dient vervolgens de voorwaarden van de BIS-overeenkomst te tekenen. Dat houdt in dat u bereid bent te voldoen aan de Scheme of Testing and Inspection (STI) en de jaarlijkse minimum marking fee en de licentievergoeding zal betalen. 

Minimum marking fee en licentievergoeding 

U moet de jaarlijkse minimum marking fee (hoogte is afhankelijk van uw product) en de licentievergoeding (₹1000) betalen zodra de BIS-registratie toegekend is. Daarna kunt u de marking fee of per kwartaal of per jaar betalen. Een BIS-licentie wordt normaal gesproken de duur van één jaar verleend, maar voor de meeste producten zijn er verlengingsopties tot 5 jaar mogelijk.

Het verlengingsproces is een stuk eenvoudiger dan de eerste BIS-registratie, omdat er geen bezoek aan uw faciliteit meer nodig is. Bij een verlengingsaanvraag moet u de volgende documenten indienen:

  1. Verlengingsformulier

  2. Productiedetails van de met ISI gemarkeerde producten

  3. Verlengde bankgarantie (zes maanden langer dan de geldigheid van de vergunning)

  4. Bewijs van afdracht van de marking fees

No Objection Certificate

Het komt wel eens voor dat de code van uw product bij de douane aangeeft dat er een BIS-registratie nodig is, maar dit niet het geval is. Daarnaast gebeurt het regelmatig dat de douane producten die "vergelijkbaar" zijn met uw product en onder de "verplichte certificering" vallen, door elkaar halen. Uw product wordt dan vastgehouden door de autoriteiten, wat leidt tot flinke vertragingen, en u kunt zelf beboet worden.  

Om dit te voorkomen is er een speciaal "No Objection Certificate" (NOC) aan te vragen bij het BIS, die bewijst dat het materiaal niet onder de "verplichte certificering" valt. BIS controleert per geval aan de hand van testrapporten, productspecificaties, verklaringen en andere bewijsstukken of een NOC van toepassing is. De vergoeding voor dit certificaat is echter beperkt. Het duurt ongeveer twee maanden om een NOC te krijgen. Een NOC wordt afgegeven voor elke import van hetzelfde product en moet samen met de vrachtdocumenten worden overgelegd. 

 

Merchant Trading: exporteer direct vanuit uw Indiase fabriek en vermijd dubbele invoerrechten

 

India is een zeer populaire productielocatie aan het worden voor Europese bedrijven vanwege de grote talentenpool van hoogopgeleide werknemers, de lage kosten, de uitstekende kennis van de nieuwste technologie en de strategische ligging. Dit maakt India niet alleen een geweldige productiehub, maar ook de perfecte thuisbasis vanuit waar de regio makkelijk te bevoorraden is. Steeds meer Europese bedrijven kiezen daarom voor India als productielocatie om hun producten naar de buurlanden te exporteren.

Als u India als regionale productiehub gebruikt, wilt u uw producten natuurlijk direct vanuit de fabriek kunnen exporteren, in plaats van ze eerst naar uw Europese hoofdkantoor te moeten sturen. Deze directe manier van exporteren wordt merchant trading genoemd. In dit artikel leggen we u uit hoe merchant trading vanuit India werkt en hoe u de juiste vergunningen krijgt.

Merchant Trading als Europees bedrijf

Merchant Trading betekent dat een zending van goederen plaatsvindt van het ene buitenlandse land naar het andere buitenlandse land via een "tussenpersoon" of "handelaar" in een derde land en zonder het land van de handelaar binnen te komen of te verlaten. Merchant trading helpt bedrijven zo het betalen van dubbele invoerrechten te voorkomen.

Laten we dit vereenvoudigen met een voorbeeld. Een Nederlands bedrijf heeft een dochteronderneming in India die haar producten vervaardigt. Het Nederlandse bedrijf heeft een Singaporese klant gevonden die de in India geproduceerde producten wil kopen. In plaats van de producten naar Nederland te importeren en ze vervolgens naar Singapore te exporteren, vraagt het Nederlandse bedrijf de Indiase dochteronderneming om de producten rechtstreeks aan de koper in Singapore te leveren. Dit betekent dat de producten Nederland nooit binnenkomen of verlaten.

In dit geval spreken we van merchant trading, omdat:
- de leverancier van de te exporteren goederen de dochteronderneming in India is;
- de koper van de te exporteren goederen de klant in Singapore is;
- de handelaar of tussenpersoon het moederbedrijf in Nederland is.

Maar we spreken niet alleen van merchant trading wanneer er een dochteronderneming bij betrokken is, maar ook wanneer een bedrijf de producten die het naar de klant gaat verzenden, inkoopt bij een derde partij.

Bijvoorbeeld, het Nederlandse bedrijf krijgt een order van een klant in de VS voor een specifiek product dat het niet zelf produceert van een klant in de VS. Het Nederlandse bedrijf plaatst een bestelling bij een leverancier in India die het product produceert en vraagt de Indiase leverancier om de goederen rechtstreeks naar de klant in de VS te verzenden. De goederen gaan Nederland opnieuw niet in of uit, dus ook in dit voorbeeld is het Nederlandse bedrijf de merchant trader.

In dit voorbeeld stuurt de Indiase leverancier zijn factuur naar het Nederlandse bedrijf, dat vervolgens zijn eigen factuur naar de Amerikaanse klant stuurt. In het voorbeeld waarbij de goederen geleverd worden door de Indiase dochteronderneming, zijn de internationale en lokale transfer pricingregels van toepassing op de verkoop van de goederen van de Indiase dochteronderneming aan het Nederlandse moederbedrijf.

GST (BTW) betalen op een Merchant Trade

Volgens de IGST Act wordt de levering aan een locatie buiten India door een Indiase leverancier behandeld als de levering van goederen tussen twee Indiase staten. In de CGST Act staat dat activiteiten of transacties niet worden behandeld als een levering van goederen als de goederen worden geleverd van een plaats in een niet-belastbaar gebied naar een andere plaats in een niet-belastbaar gebied zonder dat de goederen India binnenkomen.

Dit betekent dat in onze voorbeelden, waar de goederen vanuit India geleverd worden, de IGST-wet van toepassing is en er GST verschuldigd is. In het geval dat de handelaar het Indiase bedrijf is, is de CGST-wet van toepassing en is er ook geen GST verschuldigd.

Vereiste documenten voor de Merchant Trading vanuit India

De documenten die nodig zijn om de goederen van de leverancier naar de klant te verzenden, hangen af van de specifieke producten die verkocht worden en of het Indiase bedrijf de leverancier of de handelaar is in de deal. Als dit laatste het geval is, moeten er minstens 13 documenten ingediend worden om de Merchant Trade mogelijk te maken. Het is daarom sterk aan te raden samen te werken met een lokale expert op dit gebied, die u kan adviseren over hoe u de merchant trade het best op kunt zetten en u kan ondersteunen bij het verkrijgen van alle benodigde documentatie.

Onze experts zijn beschikbaar om al uw vragen over dit onderwerp en om u te helpen uw eerste merchant trade succesvol af te ronden.


Shashank Verma

Vice President Supply Chain Management

Dit artikel is geschreven in samenwerking met vice-president Supply Chain Management, Shashank Verma.

Verma heeft meer dan 22 jaar ervaring in het opzetten van bedrijfsstrategieën, het beheren van de toeleveringsketen van honderden Europese bedrijven, het opzetten van gedegen logistiek in India en andere gerelateerde functies met een focus op omzetgroei en winstmaximalisatie van organisaties.

 

De belangrijkste belastingen in India: dit moet u weten over de Goods and Services Tax (GST)

 

De Goods and Services Tax (GST) is de Indiase versie van de BTW. Iedereen die zaken doet in India krijgt er op den duur mee te maken. In 2017 werd de GST geïntroduceerd om het complexe, bestaande belastingsysteem in het land overzichtelijker te maken.

Ondanks dat het zakendoen in India flink makkelijker heeft gemaakt, kan de GST belasting nog altijd een uitdaging zijn voor Europese bedrijven die starten met hun activiteiten in India. In dit artikel leggen we u uit hoe de belasting werkt en hoe u er als buitenlandse ondernemer mee te maken krijgt.

goods and services tax India explanation

Het oude, Indiase belastingsysteem voor de GST bestond uit een opeenstapeling van indirecte belastingen, accijnzen en opslagen die niet alleen op nationaal niveau, maar ook op deelstaatniveau en zelfs op stadsniveau werden geheven. Een belangrijke belasting die door de Indiase staten werd geïnd was de Value Added Tax (VAT), maar daar was geen vast landelijk tarief voor.

De staten bepaalde los van elkaar welke VAT er voor een product werd gerekend, met veel administratieve rompslomp voor bedrijven tot gevolg. Daarnaast moest er voor de verkoop van staat naar staat ook nog een Central State Tax (CST) betaald worden aan de nationale overheid, wat de versnippering van het oude belastingstelsel alleen maar verder onderstreepte.

Al deze verschillende belastingen van de verschillende Indiase overheden brachten een watervaleffect teweeg en maakte belastingontduiking en corruptie relatief eenvoudig.  De Indiase belastingdienst liep hierdoor een hoop inkomsten mis, verandering was dus broodnodig. 

Eén gecentraliseerde omzetbelasting

Met de nieuwe Goods and Services Tax kwam er in 2017 één gecentraliseerde omzetbelasting voor heel India. Alle belastingen per productsoort zijn hierin verenigd en worden op nationaal niveau geheven in New Delhi.

Er zijn vijf tarieven, die oplopen van 0% tot 28%, waaronder 1211 goederen en dienstencategorieën zijn verdeeld. Onder het GST systeem wordt er belasting geheven bij elk moment waarop er waarde aan het product is toegevoegd en er een verkoop plaatsvindt. Dit loopt op tot de uiteindelijke verkoop aan de klant. Om dit te verduidelijken een gesimplificeerd voorbeeld: 

Daarnaast is GST een op bestemming gebaseerde belasting. Dat betekent dat als een product in de staat Andhra Pradesh wordt gefabriceerd, maar in Karnataka wordt verkocht, de belasting in z’n geheel naar Karnataka gaat. Een grote verbetering van het vorige systeem waarbij er bij elke stap belasting betaald moest worden aan een ander overheidsorgaan. 

De voordelen van Goods and Services Tax

De lijst met voordelen van een gecentraliseerde omzetbelasting is lang. Allereerst vereenvoudigt de GST het logge Indiase belastingstelsel enorm. Daarnaast maakt de GST het mogelijk om van India daadwerkelijk een interne markt te maken waarin vrij verkeer van goederen tussen deelstaten realiteit wordt.

Hierdoor kunnen bedrijven hun distributie vanuit een centraal landelijk opslagpunt organiseren – en hoeven ze dat niet in elke deelstaat apart op te zetten. Verder wordt belastingontduiking moeilijker, waardoor de opbrengsten voor de Indiase schatkist stijgen. Bovengenoemde voordelen leiden weer tot positieve macro-economische effecten: zakendoen in India wordt makkelijker, (buitenlandse) investeringen nemen toe, de Indiase overheid kan zelf meer investeren en de Indiase economie zal sneller groeien.

Maar de GST heeft ook nadelen

De GST is verre van perfect, omdat het nog altijd de belastingen niet onder één dak samenbrengt. Er zijn namelijk 38 verschillende: een aparte GST voor alle 29 deelstaten (SGST) en de zeven “union territories” (UTGST), een federale GST (CGST) en een geïntegreerde GST (IGST) voor leveringen van producten en diensten tussen staten.

Ondanks dat het GST systeem het watervaleffect zou moeten wegnemen en daarmee de prijs van producten omlaag zouden moeten gaan, zijn bepaalde producten juist flink duurder geworden. Sinds de invoering van de nieuwe belasting vallen producten zoals shampoo en deodorant bijvoorbeeld ineens in een hoger belastingtarief. 

Wat betekent de GST voor u als Europese ondernemer in India?

Alle Europese bedrijven die een eigen vestiging, een joint venture of een andersoortige verkooporganisatie in India willen starten, zullen met deze belasting te maken krijgen. Om deze belasting te kunnen betalen heeft u een PAN nummer nodig en moet u zich registreren bij de GST portal waar u uw unieke GSTIN code krijgt. Via dit portal moet iedere maand een belastingformulier ingestuurd worden en betaald worden.

Europese bedrijven die enkel exporteren naar India krijgen nauwelijks met de belastingen te maken. Wel is het belangrijk om te begrijpen hoe de GST de Indiase distributeur of importeur belast waar u mee werkt.  

GST is één van India’s belangrijkste belastingen, naast natuurlijk de Corporate Tax en allerhande andere belastingen, zoals Minimum Alternate Tax (MAT), Dividend Distribution Tax (DDT), Custom Duty en Excise Duty.