India is al bijna 50 jaar lid van WIPO (World Intellectual Property Organization), wat betekent dat de meeste intellectuele eigendomswetten in India voldoen aan de internationale standaarden en de Indiase rechtbanken in het geval van inbreuk relatief snel kunnen voorzien in voorlopige voorzieningen. Maar welke opties heeft u zelf om uw octrooien, handelsmerken, auteursrechten en ontwerpen te beschermen bij het opzetten van uw entiteit in India? Onze jurist Van Lavanya zet ze voor u op een rij.
Registratie intellectuele eigendom (IE) in India
Intellectuele eigendomsrechten in India zijn vastgelegd in verschillende wetten, waaronder Trademarks Act 1999, Copyright Act 1957, The Patents Act 1970, The Designs Act, The Geographical Indications Act 1999 en The Customs Act, 1962. Deze wetten bieden een stelsel van rechtsmiddelen voor de handhaving van de IP rechten.
De meest IE-types, zoals patenten, handelsmerken of ontwerpen, kunt u online laten registreren bij de Office of the controller general of patents, designs and trademarks. Het registratieproces en de benodigde documenten verschillen per type IE dat u registreert, maar in alle gevallen dient u de volgende documentatie voor te bereiden:
Aanvraagformulier: Het Indiase IE-kantoor gebruikt specifieke formulieren voor elk type IE (octrooi - formulier 1, handelsmerk - formulier TM-1 enz.).
Informatie aanvrager: De naam, het adres en de contactgegevens van uw bedrijf.
Bewijs van eigendom: Documenten die uw eigendom van het IE aantonen. Dit kunnen bijvoorbeeld documenten zijn die de uitvinding beschrijven in het geval u een octrooi registreert.
Volmacht (indien van toepassing): Als u een IE-gemachtigde gebruikt om de registratie in te dienen (zoals een Indiase IE-advocaat), dan dient u een volmacht toe te voegen zodat deze persoon u kan vertegenwoordigen.
Specificatie/omschrijving: Een gedetailleerde beschrijving van het IE, afhankelijk van het type. Voor patenten is dit de volledige specificatie waarin de uitvinding wordt beschreven.
Vergoedingen: Het Indiase IE-kantoor brengt kosten in rekening voor registratieaanvragen. De kosten hiervoor variëren afhankelijk van het type IE dat u registreert. De registratie van handelsmerken kost gemiddeld tussen de 4.000 en 10.000 roepies (45 tot 115 euro). Octrooiregistratie is duurder, de kosten liggen gemiddeld tussen de 15.000 en 50.000 roepies (170 tot 560 euro).
Het is aan te raden ook voor uw registratie een Indiase IE-advocaat in de arm te nemen die bekend is met de benodigde documentatie voor buitenlandse bedrijven, zou bent u er zeker van dat u geen onnodige kosten maakt of vertraging oploopt.
Non-disclosure agreement (NDA)
Commerciële bedrijfsstrategieën zoals bedrijfsgeheimen, knowhow, productiemethoden of elke vorm van informatie die vertrouwelijk wordt gehouden om een voordeel te behouden ten opzichte van de concurrentie vallen onder handelsgeheimen.
India heeft geen wettelijke of juridische basis die de bescherming van handelsgeheimen garandeert. Daarom is het zaak dat als u in India met een partner gaat samenwerken, u zelf stappen neemt om dit IE te beschermen. U doet dit door met u partner(s) afspraken te maken en deze vast te leggen in een non-disclosure agreement (NDA).
Alle vertrouwelijke informatie die niet kan worden geregistreerd als octrooi, handelsmerk, auteursrecht of ontwerp bij het Indiase IE-kantoor, moet daarom beschermd worden in een NDA. In een NDA kan vertrouwelijke informatie worden uitgewisseld, zoals informatie in het kader van onderhandelingen over de aankoop van een ander bedrijf of over een patent.
Als men verwacht vertrouwelijke informatie te delen om zaken te doen of samen te werken, wordt er met een NDA voor gezorgd dat deze informatie niet bekendgemaakt wordt aan buitenstaanders. Een NDA moet op z’n minst de volgende informatie bevatten:
1. Betrokken partijen
Identificeer duidelijk beide partijen die betrokken zijn bij de overeenkomst: de IE-eigenaar (die vertrouwelijke informatie deelt) en de ontvangende partij (die vertrouwelijke informatie ontvangt). Vermeld volledige wettelijke namen, adressen en contactgegevens.
2. Definitie van vertrouwelijke informatie
Definieer wat "vertrouwelijke informatie" is in de NDA. Gebruik duidelijke en beknopte taal die het type informatie omvat die u wil beschermen. Overweeg om voorbeelden op te nemen, maar vermijd een te uitgebreide lijst. Ga in op de vraag of informatie die onafhankelijk is ontwikkeld door de ontvangende partij ook als vertrouwelijk wordt beschouwd.
3. Vertrouwelijkheidsverplichtingen
Schets de verplichtingen van de ontvangende partij met betrekking tot het bewaren van de vertrouwelijkheid van de bekendgemaakte informatie. Vermeld beperkingen op het gebruik, de openbaarmaking en het delen van de vertrouwelijke informatie. Uitzonderingen voor toegestaan gebruik kunnen worden vermeld, zoals voor het doel van de beoogde samenwerking of openbaarmaking die wettelijk verplicht is.
4. Duur en beëindiging
Bepaal de duur waarvoor de geheimhoudingsverplichtingen gelden. Dit kan een vaste periode zijn of totdat de informatie openbaar wordt. Specificeer de voorwaarden waaronder de NDA door beide partijen kan worden beëindigd.
5. Gevolgen bij schending NDA
Schets de mogelijke gevolgen als de ontvangende partij de NDA schendt. Dit kan een voorlopige voorziening (gerechtelijk bevel om openbaarmaking te voorkomen) of een schadevergoeding zijn.
6. Geschillenbeslechting
Stel een mechanisme vast voor het oplossen van geschillen die voortvloeien uit de NDA. Dit kan onderhandelingen, bemiddeling of arbitrage zijn.
7. Toepasselijk recht en jurisdictie
Specificeer de juridische jurisdictie die van toepassing is op de interpretatie en handhaving van de NDA.
Ook in dit geval is het sterk aan te raden dat u een Indiase IE-advocaat in de arm neemt die bekend is met de lokale IE-regelgeving en ervaring heeft met het opstellen van NDA’s voor samenwerkingen tussen Indiase en Europese partners. Zo voorkomt u dat u belangrijke elementen mist.
Afspraken rondom de creatie van nieuwe IE
Een NDA kan ook afspraken bevatten over het gebruik van een Background IP. Dit is het intellectueel eigendom dat een bedrijf al heeft voordat het met een partij in India gaat samenwerken. Bij een samenwerking gaat het bedrijf samen nieuw intellectueel eigendom (IE) ontwikkelen. Het is daarom belangrijk om afspraken rondom het gebruik van het nieuwe IE duidelijk vast te leggen.
Dit is belangrijk in India omdat veel van de technologie die vanuit Europa naar India komt, moet worden aangepast of gelokaliseerd, hetzij om de kostprijs te verlagen of om deze werkbaar te maken voor de Indiase context. Bij gebrek aan duidelijke afspraken over het nieuwe IE, zal dit IE vrij zijn voor inbreuk door anderen. Het wordt op een later stadium zeer moeilijk om dat IE te beschermen of om te betwisten dat het IE is ontwikkeld op basis van de achtergrondtechnologie.
Provisional Patent Application (PPA)
Voor trade secrets die een Europees bedrijf wil delen met een Indiase partner, kan ook gebruik worden gemaakt van een PPA-registratie: een Provisional Patent Application. Dit is een juridische tool die in Europa niet bestaat, maar in landen als India, de VS en Zuid-Afrika veel gebruikt wordt als extra beschermingsmiddel.
Een PPA houdt in dat een eigenaar van vertrouwelijke informatie (zowel patenten als ongeregistreerde handelsgeheimen) deze informatie in vertrouwen en onder geheimhouding kan registreren bij het Indiase IE-kantoor. Zij verstrekken een certificaat waarop staat dat de eigenaar z’n informatie op een bepaalde datum heeft ingediend. Deze informatie zal, in tegenstelling tot formele patentaanvragen, nooit openbaar gemaakt worden.
Het PPA certificaat kan worden toegevoegd als bijlage bij een NDA om ten alle tijden te kunnen aantonen dat de gedeelde informatie bij de start van de samenwerking afkomstig is van de Europese partij en als zodanig bevestigd wordt door het Indiase IE-kantoor.
Dit geeft een extra sterk signaal naar de Indiase partij om de geheimhouding te respecteren. Ook maakt het juridische stappen makkelijker, omdat aangetoond kan worden dat al het mogelijke is ondernomen om de informatie te beschermen. Een PPA kan gebruikt worden voor iedere vorm van vertrouwelijke informatie.
Na het verstrijken van de PPA registratie (12 maanden) dienen de Europese en Indiase partner een verklaring op te stellen dat de informatie door de twee partners beschermd zal blijven worden in de toekomst. Dit is een extra aantoonbare commitment van de Indiase partij die de bescherming waarborgt en in een worst case scenario gebruikt kan worden bij formele stappen.
Due diligence
Voordat een onderneming met een Indiase zakenpartner in zee gaat is het van belang om de achtergrond van deze Indiase partij uitvoerig te (laten) screenen. Due diligence helpt bij het nemen van de juiste beslissing en het beperken van de risico’s die aan de zakelijke transactie verbonden zijn. Een groot deel van de due diligence kan online worden uitgevoerd.
Belangrijke bronnen van informatie zijn het Ministerie of Corporate Affairs (MCA), dat zakelijke aangelegenheden in India reguleert. Alle bedrijven in India moeten hun financiën en gegevens van aandeelhouders bij het MCA indienen.
Verder kan informatie worden ingewonnen op de website van het Credit Information Bureau India Limited (CIBIL). Hierop kan de kredietgeschiedenis van een persoon, bedrijf, of samenwerkingsverband worden geraadpleegd. Eventuele geschillen/zaken die tegen hen aanhangig zijn gemaakt worden hier vermeld en ook of ze in het verleden ooit tot een opzettelijke wanbetaler zijn verklaard.
Tot slot kan ook de beroepsfederatie van de sector waarin het bedrijf actief is een interessante bron van informatie zijn.